ΓΡΑΜΒΟΥΣΑ 1688

Νήσος Γραμβούσα..1688 DAPPER, Olfert.

ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΑΡΧΑΙΑΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

 ΓΚΡΑΒΟΥΡΑ ΠΕΡΙΗΓΗΤΗ ..1842 – 1885. Ελλάδα, ιστορική, εικονογραφημένη. Μια πλήρης συλλογή ιστορικών, τοπογραφικών και καλλιτεχνικών ντοκουμέντων. Με 280 γκραβούρες εποχής, Αθήνα, Nikolas Books, 1984.

Άγαλμα της θεάς Αθηνάς που βρέθηκε στην Κίσσαμο Χανίων.
1842 – 1885. Ελλάδα, ιστορική, εικονογραφημένη. Μια πλήρης συλλογή ιστορικών, τοπογραφικών και καλλιτεχνικών ντοκουμέντων. Με 280 γκραβούρες εποχής, Αθήνα, Nikolas Books, 1984.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΔΟΒΑΡΔΗΣ 1819-1901

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΥΔΟΒΑΡΔΑΚΗΣ (ΓΙΑΝΝΟΥΔΟΒΑΡΔΗΣ)

1819-1901 ΠΕΡΒΟΛΑΚΙΑ 

ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ ΚΙΣΣΑΜΟΥ

Ο ΓΙΑΝΝΟΥΔΟΒΑΡΔΗΣ(ΚΑΘΗΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΑ ΛΕΥΚΑ ΣΤΙΒΑΝΙΑ) ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΙΣΣΑΜΙΤΕΣ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΥΣ ΚΑΝΙΤΣΑΚΗ,ΜΑΡΚΟΥΛΑΚΗ,ΑΝΑΣΤΑΣΑΚΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΤΖΑΝΗΣ ΚΑΡΤΣΩΝΗΣ 1846-1905

ΤΖΑΝΗΣ ΚΑΡΤΣΩΝΗΣ...ΣΦΑΚΟΠΗΓΑΔΙ ΚΙΣΣΑΜΟΥ
ΟΠΛΑΡΧΗΓΟΣ ΣΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΘΕΙΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟ ΚΑΡΤΣΩΝΗ ΕΚ ΜΑΛΑΘΥΡΟΥ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ  ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ ΚΙΣΣΑΜΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΣΚΑΛΙΔΗ
ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΣΤΟΝ ΓΑΛΛΙΚΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1870 ΥΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΚΡΙΘΗΚΕ ΣΙΤΣ ΜΑΧΕΣ.ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ  ΟΙ ΓΑΛΛΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΝ ΠΕΡΙΕΛΑΒΑΝ ΣΤΗΝ ΛΕΓΕΩΝΑ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΗΜΟΦΟΡΗΘΗΚΕ
ΣΕ ΜΕΓΑΛΗ ΗΛΙΚΙΑ ΔΙΟΡΙΣΘΗΚΕ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΑΝΕΘΥΜΟΥ.

 ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΒΙΟ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΑ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΧΑΝΙΩΝ..ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ  16-02-1905 

ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΟΡΥΚΤΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Γεωλογικοί χάρτες κοιτασμάτων εξόρυξης ορυκτών Δυτικής Κρήτης.
Αναφέρονται τα ορυκτά  Αμίαντος....λιγνίτης.....χρωμίτης...χαλκός ...σίδηρος...γύψος....μαγγάνιο...θείο..θειούχα μικτά.

ΜΕΤΑΛΛΕΙΟ ΣΤΑ ΡΑΒΔΟΥΧΑ

1.3.4.ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΚΦΟΡΤΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΜΕΤΑΛΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΔΥΟ ΚΟΛΩΝΕΣ ΕΚΦΟΡΤΩΣΗΣ
.
2.ΑΤΥΧΗ ΦΟΝΙΚΑ  ΣΤΑ ΡΑΒΔΟΥΧΑ. 16-5-1912.

Η περίοδος μεταλλευτικής δραστηριότητας στη Δυτική Κρήτη ξεκίνησε το 1905 όταν ένας μετανάστης, ο οποίος εργάζονταν χρόνια σε μεταλλεία της Αμερικής, επέστρεψε στα Χανιά ξεκίνησε τη δημιουργία δικού του μεταλλείου, το οποίο όμως υπέστη καταστροφές και δεν μπόρεσε να επαναλειτουργήσει.Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ξεκίνησε μια έντονη μεταλλευτική δραστηριότητα. Με την τεχνογνωσία που κατείχαν οι Γερμανοί μπόρεσαν αφενός να οριοθετήσουν μεταλλοφόρες περιοχές και αφετέρου να εξορύξουν μετάλλευμα αλλά και γαιάνθρακες τα οποία είτε χρησιμοποιούσαν για ίδιες ανάγκες, είτε εξήγαγαν από τη σκάλα φόρτωσης, υπολείμματα της οποίας βρίσκονται ακόμα στην περιοχή Ραβδούχα του νομού.Το μεταλλευτικό μνημείο της Ραβδούχας συνδυάζει μεταλλευτικό πεδίο,  με ένα ειδικό σύστημα σιδηροδρόμου, επίγειου τελεφερίκ και απλής διπλής γραμμής, το οποίο κατέληγε σε μία εντυπωσιακή και μνημειακή γέφυρα φόρτωσης του μεταλλεύματος στα πλοία, για την εξαγωγή του εκτός Κρήτης. Ο Μιχάλης Δημ. Βουτσαδάκης είχε φθάσει τέλος του 19ου αι. στην Αμερική και εργάσθηκε για χρόνια σε μίνες μεταλλείων. Αρχές του 20ού αι. ήλθε στην Κίσαμο με την εμπειρία του και όταν πήγαινε στο κυνήγι πεζοπορώντας για ώρες αντιλήφθηκε τις σκουριές του σιδηρομεταλλεύματος και αυτό του έγινε βραχνάς και όνειρο να αποκτήσει τα δικά του ορυχεία. Με ντόπιους εργάτες και πρωτόγονα μέσα άρχισε το σκάψιμο και με εξορύξεις εδημιούργησε γαλαρίες και πηγάδια εξόρυξης.
Το 1905 υπέγραψε συμφωνία με τη γαλλική εταιρία ΜΟΝΦΛΥ και με υπεράνθρωπους κόπους έφτιαξε εναέριο λούκι με ξύλα επενδυμένα με λαμαρίνα χονδρή που στηριζόταν σε συρματόσχοινα για να κατεβάζουν το μετάλλευμα στην ακτή για φόρτωση στα πλοία. Δεν χρησιμοποιήθηκε, όμως, για πολύ, επειδή ξαφνική θαλασσοταραχή κατέστρεψε ο κάτω μέρος της φόρτωσης και απογοητευμένος ο Μιχάλης, που είχε βάλει εκεί όλα του τα χρήματα, ξαναγύρισε το 1912 στην Αμερική. Οταν πρωτοέβγαλαν οι εργάτες το μετάλλευμα σε βόλους, φώναζαν πως έβγαλαν… πατάτες και αυτό γινόταν στην περιοχή ´Αποπλύστρες´, που άγνωστο γιατί, είχε ονομαστεί έτσι.
Ο Μιχάλης πήγε και στους Αγίους Τόπους και από τότε τον γνώριζαν ως Χατζημιχάλη Βουτσαδάκη. Πέθανε το 1957 σε ηλικία 87 ετών.

ΤΑ ΔΩΡΗΘΕΝΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΗ

Σε προθήκη του μουσείου της Αγίας Τριάδας Τζαγκαρόλων στο Ακρωτήρι βρίσκονται τα δωρηθέντα μουσικά όργανα του Ναύτη(Επιθυμία του ιδίου για μετά θάνατον δωρεά)..Το μπουζούκι και το οικογενειακής  του καταγωγής  παγκοσμίου εξαιρετικά σπάνιο βιολί Γκουαρνέριους του 17ου αιώνα κατασκευασμένο στην Κρεμόνα της  Ιταλίας.Ο ίδιος είχε αναφέρει ότι ήρθε στην κατοχή του από τους προγόνους του Γραμπουσιαννούς Μπαλαμπούς  που ήταν  Κισσαμίτες κουρσάροι καραβοκύρηδες .